DEVE

İşte deve

orda diken

küçük bir

karakaçan

kervanı çeken

garip evinde,

bir lokmaya

muhtaç iken

yuttu Deve’yi

amuduyla

Vatan,

Millet,

Sakarya,

nutku çeken.

Necati Kavlak

AKLIM

Sorgulamak geçti içimden şimdi seni Mavimi pembemi kimliğinin rengi Sorsam ayıp olur mu cinsiyetini. Sakladın hep göstermedin cemalini Dizginlerimi almışsın iki eline Sormadın halimi bir kere bile Ne dağ dedin ne de dere Hiç aldırmadın ayağıma batan dikene Kamçı bir elinde övendire ötekinde Kırbaçlıyorsun yavaşladığım yerde İçin sızlamadı acımadın bir kerede Batırıyorsun imbalı övendireyle Vadi bitti aşılmaz dağ dikildi önüne Geçit yok gidemezsin buradan öteye Vursan kamçıyı, batırsan övendireyi Hepsi boş hepsi nafile yaramaz bir işe

Necati Kavlak

 

Hayal Denizi

Afacan Çocuk İçimde sakladığım Afacan çocuk Hırcın mı hırçın Öfkelimi öfkeli Koşuyor, koşuyor Deli rüzgâr gibi Sanki yetişecek Geçip giden maziye Geri dönmeyecek hiç Ne düne, Ne de bugüne Biliyor Dudaklarında dondu Yüzündeki gülümseme Oysa hiç hak etmedi Poyrazın soğuk öpüşünü Karayelin ayaz esişini Yaz ortasında Zemheri kışını Haklı Koşmakta maziye Geçip giden günlerin Gelmeyeceğini bile bile

Necati Kavlak