Gün Işığı

 

 Zifiri karanlık gökyüzü

Ne yıldız ne ay

Fırtına kopacak az sonra

Şaşkın insanlık

Yüzüyor tersine

Vay haline vay

Burnunda hızma

Boynunda

Dikenli tasma

Yürüyor Âdem kılığında 

Kasıla kasıla

İsterim ki çıkartsın

Boynundaki tasmayı

İsterim ki kırsın

Kolundaki zincir kelepçeyi

Çözülsün

Ayaklarındaki paslı pranga

Tek başına yürüsün yaratana

Kuş olsun uçsun

Mavi gökyüzüne

Tepeden baksın Anadolu'nun

Yaylasına

Ovasına

Ara sıra dalsın Ege’ye

Dokunsun yosuna

Görsün

Denizin dibindeki mavinin

Değişen tonlarını

Belki gün ışığı vurur

Aydınlanır ruhu

Dönmez geri cahiliye dönemine…

Necati Kavlak

21.08.2020