DÖRT MEVSİM

Eskiden dört mevsim vardı,

İnsan her mevsimi yaşardı.

Baharda çiçek açar,

Yazın meyveye yatar,

Sonbahar da yaprak döker,

Kış gelince; ebedi uykuya yatardı!

Şimdi değişti mevsimler,

Dört mevsim ilkbahar,

Her mevsim yedi veren çiçek var.

Sığmıyor içine yüreğinin,

Sakladığı özel sevdalar…

Korkuyor insan,

Derin sularda koparsa dalgalar,

Nasıl vurur kıyıya;

Kumsalda kim bilir kimleri yaralar?

Sığ sularda,

Meltemin bıraktığı çalkantılar,

Sıcak kumları yalar; kumdan şatoları yıkar!

Necati Kavlak

04.11.2018 Manisa