Kirpikleri Islak

     

    

kim demiş görmediği birini sevemez diye insan kim demiş anlaşamaz bilmiyorsa geçerli bir lisan zümrüt yeşili bir çift göz bakıyorsa çok çok uzaktan konuşur gözler görmeden de sever bir birini iki insan aradaki mesafe bir mizan kimi kuş uçumu kimisi kurşun atımı arşınla da ölçülür küçük tepelerle tarif edileni uzak yıldızlarla boy ölçeni ay’ı heybesinde taşıyanı caba hepsi aynı istikamete yürüyor martı mavi denizin üstünde kanat çırparken kınalı keklik iki dağ arasında süzülüyor ya sevdaya ne demeli dili tutulmuş suskun lal ne çırpacak kanadı ne de süzülecek takati var oltanın ucundaki balık misali çırpınıyor boynu bükük bakan gözler umutsuz kirpikler ıslak!  Necati Kavlak