saymadım
kaç gün geçti lal olalı
içine
kapandı susuyor kalemim
suskunluktan
da hayır bekledim
sessiz
kalmak
ne zormuş meğer
ben
bülbül
gibi şakımayı özledim
yağmur var sicim gibi sokakta
özlemişim yağan yağmuru
meğer
camdan
saydım düşen her damlayı
açtım
camı kokladım toprak ve havayı
belli
ki
ben kışı özlemişim
anladım
say
ki
bu zemheriye yazılmış bir mektup
gelmeden
kış
üşümezmişim insan meğer
bir
titreme
şiddetli hapşırma
titremek
ısınmakmış
kendine
gelmekmiş ısınmak.
üşümeyi titremeyi özlemişim meğer
birden
bire düştü ısı soğudu hava
buğulandı camlar
istersen
yaz
cama okusun gelip geçenler
meğer ben gelip geçeni özlemişim!
Necati
Kavlak
23.12.2018
Manisa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder