ÖZLEDİM!

 

Neredesin çocukluğum

Eski dört mevsim hani

Yalın ayak başıkabak gezdiğim

Karlı ayaz günleri özlüyorum

Giderken okula  bata çıka Kar’a

Yürüdüğüm yolları unutamıyorum

Bazen

Kuzeydoğudan eserdi hoyrat poyraz

Donardı ellerim

Tir tir titrerdi bütün kemiklerim

Sanırdım bitmeyecek kış

Gelmeyecek hiç yaz

Küçücüktü attığım adımlar

Dam boyu yolda deliksiz yatan kar

Her bastığımda kara

Kaybolur ayaklarım

Kara bulanır

Dizime kadar çektiğim yün çorabım

Yürü yürü bitmez

Okula giden

İki kilometre yol

Göz gözü görmez çıkınca fırtına

Esince kara yel

Kum gibi savrulur havaya

Süt kuzu gibi sakin yerde yatan kar

Kuru ve soğuk eser doğudan gelen yel

Baharı bekler esmek için kaba yel

Lodos esince eridi kar

Bitti kış

Şimdi sıcak ve nemli esen batı yel

 

Necati Kavlak

                                                                                    26.09.2020