Akrostiş :)

SFYS

Saymadım, güneş’in dalında gazel olup düşen günleri.
İçimde büyüdü gençliğimin baharında açan çiçekleri
Bezedim, renk, renk güllerle gönül bahçemi
Ellerimle derdim, gönül bahçemden mis kokan
Lale, sümbül, mor menekşe gonca gülleri.

Faydası yok, boş yere dizleri dövmenin,
Akıp giden günleri geri döndürmenin
Tebessümle bakıpta, daldan düşen yapraklara
İçim yanıyor için, için; dumanı yok ortada
Hayal denizimin suyu çekildi, kumları kaldı orada.

Yüce dağın yükseğinde kurulur, aklı karalı oba
Üzerine yağıyor kar, yaz ortasında lapa lapa
Canım sıkılıyor, boş kalan koltuklara baktıkca
Ellerim titriyor, ince belli bardağı avucumda okşarken
Lal olup susuyorum mazi önümde adeta koşarken

Sorma, yüreğimde yanan ateşin, bıraktığı derin izleri.
Onarılmaz yara açtı, ayrılık ateşi gönül bağımda
Neden, niçin sorusu sorulmaz yüreğinde kor olana
Elinde bir maşrapa dolusu su olsa bile söndürmez
Rüzgârın körüklediği kora dönmüş hasretin ateşini

Necati Kavlak